معجزه ایجاد جنگل در بیابان

جمعه 19 شهريور 1395 ساعت | بازديد : 334 | نويسنده : رامین | ( نظرات )

محققان آلمانی و مصری توانستند با استفاده از آب‌های هدر رفته و غیر قابل مصرف جنگلی را در دل بیابان‌های مصر پرورش دهند.

در فاصله دوساعته از پایتخت مصر و نزدیکی شهر اسماعیلیه رشد یک جنگل ۲۴۰ هکتاری از درختان بومی و غیر بومی آن هم در وسط بیابان درست چیزی شبیه به معجزه زیست‌محیطی است. رشد بی‌رویه بیابان‌ها در افریقا به یکی از مشکلات اساسی این قاره بدل شده است، اما گروهی از محققان آلمانی و مصری توانسته‌اند یک راه حل منطقی برای جلوگیری از پیشروی هرچه بیشتر بیابان‌ها پیدا کنند و در عین حال توانسته‌اند در جهت رشد درختان تازه موثر باشند.

چند سال قبل برای جلوگیری از پیشرفت بیابان‌ها، در تعدادی از زمین‌های حاصل‌خیز درخت کاشتند و جنگل درست کردند، اما به دلیل نبود بارندگی، پرورش درختان و سالم نگه داشتن آن‌ها تقریبا کاری غیرممکن به نظر می‌رسد، محققان به این نتیجه رسیدند انتظار برای باران آن‌ها را به جایی نمی‌رساند و باید خودشان دست به کار شوند. از همین رو از آب‌های هدر رفته برای آبیاری استفاده کردند و در این جریان متوجه شدند حتی آن‌ها بهتر هم هست.

راه‌اندازی این جنگل از دهه ۹۰ میلادی شروع شده بود، محققان آلمانی و مصری گرد هم جمع شده‌بودند و می‌دانستند مصر مزیت‌هایی نسبت به کشورهای اروپایی دارد، مانند اینکه زمستان های سرد ندارد که رشد گیاهان متوقف شود و شرایط رشد برخی گیاهان محلی مانند اکالیپتوس را هم دارد، این در حالی است که به هر حال میزان بارش باران در مصر کمتر از دیگر کشورهاست و از همین رو محققان باید راه‌حلی جایگزین برای این موضوع پیدا می‌کردند و جواب در تصفیه‌خانه فاضلاب‌های نزدیک یافت شد!

آن‌ها با استفاده از فیلترهای مکانیکی و فرآیندهای بیولوژیکی، پاکسازی فاضلاب را انجام می‌دادند، اما چون تصفیه کامل آب هزینه زیادی داشت، ترکیباتی مانند فسفات و نیترات در آن باقی می‌ماند، این آب با اینکه همچنان برای انسان مانند سم می‌ماند، اما برای گیاهان حکم کود دارد، البته برای میوه‌ها و سبزیجات هم به دلیل مصرف انسانی مناسب نیستند، اما آبیاری یک جنگل با این آب دارای املاح خیلی اتفاق خوبی است و آن‌ها این آب را با پمپ به سراسر منطقه می‌رساندند.

نتیجه این آبیاری شگفت‌انگیز بوده، به طوری‌که در عرض ۱۵ سال درختان به حدی رسیده بودند که در آلمان بعد از ۶۰ سال می‌رسیدند. ظهور این جنگل‌ها علاوه بر این‌که روی اقلیم این منطقه موثر بوده و مقدار بیابان‌ها را کم کرده، تبدیل به یکی از پروژه‌های اقتصادی شده و حالا برای این کشور درآمدزایی و ایجاد شغل داشته است.

منبع: خبرگزاری مهر

برچسب‌ها: جنگل , بیابان , مصر , آلمان , محققان , آب , باران , تصفیه , درختان , افریقا , معجزه , مهر , ,

موضوعات مرتبط: مقالات علمی , مقالات جنگل داری و محیط زیست , ,

امتياز مطلب : 0

تعداد امتيازدهندگان : 0

مجموع امتياز : 0

اهمیت حفاظت و حمایت از درختان و منابع طبیعی

دو شنبه 8 شهريور 1395 ساعت | بازديد : 435 | نويسنده : رامین | ( نظرات )

برخی بر این باورند که حفظ درختان تنها بر عهده صاحبان آن است و اگر درختی، صاحب مشخصی نداشت و یا جزء مراتع و جنگلها بود، هر نوع کاری را می‌توان با آن نمود. متأسفانه چنین افرادی نه تنها به خود اجازه بریدن درختان جنگلی را می‌دهند و از چوب آن در جهت منافع خود استفاده می‌کنند، بلکه با خوشحالی از چنین اقدامی، زمینهای آن را که جزء منابع طبیعی و سرمایه ملی و یا بهتر بگوییم سرمایه جهانی است، برای کشت و زرع و گاه ساختمان‌سازی استفاده می‌نمایند. برخی دیگر نیز جنگل را مکانی متعلق به خود دانسته و علاوه بر آنکه شاخه‌های سبز درختان را برای دقایقی تفریح، می‌کَنند و برای افروختن آتش استفاده می‌کنند، بدون هیچ‌گونه احساس مسئولیتی، آتش افروخته را رها می‌کنند و این بی‌مسئولیتی عامل آتش‌سوزی در جنگل و نابودی ده‌ها و صدها هکتار از درختانی می‌شود که نه تنها برای انسانهاي فعلی، بلکه میراثی برای نسلهاي آینده نیز می‌باشد.
اسلام شدیدا با چنین طرز تفکری ـ که متأسفانه در زمان فعلی رواج بیش‌تری یافته است ـ مبارزه کرده و از 14 قرن پیش که سخنی از دود ماشینها و کارخانجات و اهمیت حفظ محیط زیست و غیره نبوده است، بر حفظ درختان تأکید فراوان نموده و آن را تکلیفی بر عهده همگان دانسته است. امیرالمؤمنین علیه السلام در وصیتی که نسبت به اموال شخصی خود دارد، در نهج البلاغهمی‌فرماید: اين دستورى است كه بنده خدا على بن ابى طالب، امير مؤمنان نسبت به اموال شخصى خود، براى خشنودى خدا داده است، تا خداوند به‌واسطه آن او را وارد بهشت کرده، و آسوده‌اش گرداند.... و با كسى كه اين اموال در دست او است شرط مى كنم كه اصل مال را حفظ كرده، تنها از ميوه و درآمدش بخورند و انفاق كنند... و هرگز نهالهاى درخت خرما را نفروشند، تا همه اين سرزمين [يكپارچه] زير درختان خرما قرار گيرد كه راه يافتن در آن دشوار باشد.» شاید علت این امر آن باشد که درخت، نعمتی است الهی که چند روزی در دست ما به امانت سپرده شده است و چنان‌ که گذشتگان، آن را برای ما حفظ و نگهداری نموده‌اند، ما نیز مکلفیم در حفظ آن بکوشیم.

منبع: http://bmki.ir